بررسی فراوانی آسیب‌های فک و صورت در بانوان رزمی کار شرکت کننده در مسابقات قهرمانی کشور در سال 1382

مقدمه: از آنجا که ورزش‌های رزمی در زمره ورزش‌های پر برخورد قرار می‌گیرد، همین امر موجب نگرانی افراد در زمینه بروز آسیب می‌شود که از مهم ترین آنها آسیب‌های ناحیه صورت است که به ویژه در بانوان، به دلیل اهمیت مسأله زیبایی و فرم صورت این مسأله بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد و نیز بدلیل اینکه ورزش‌های رزمی از جمله تنها ورزش‌هایی هستند که بخاطر نوع پوشش آنها احتمال حضور بانوان ورزشکار در عرصه‌های بین‌المللی وجود دارد، لذا در این تحقیق ما بر آن شدیم تا با بررسی فراوانی آسیب‌های فک و صورت در بانوان رزمی کار به میزان بروز این آسیب‌ها پی ببریم و در صورت امکان راه کارهایی را نیز برای پیشگیری از بروز این آسیب‌ها عنوان کنیم. ما در این تحقیق ضمن بررسی فراوانی آسیب‌های فک و صورت در بانوان رزمی کار شرکت کننده در سه رشته تکواندو، کاراته و جودو در مسابقات قهرمانی کشور به دنبال بدست آوردن‌ آمار درستی در زمینه تعداد آسیب‌ها، تنوع آسیب‌ها و نواحی که بیشتر در معرض آسیب‌ قرار می‌گیرد هستیم تا مقدمات و راهکارهایی را برای پیشگیری از بروز اینگونه آسیب‌ها عنوان کنیم. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مقطعی بوده و روش نمونه‌گیری به صورت تمام شماری بود. مشخصات فردی ورزشکار، انواع آسیب‌های دندانی، اسکلتال و بافت نرم توسط پزشک مسابقه در کنار زمین برای ورزشکاران آسیب دیده در فرم مخصوص ثبت گردید. محل برگزاری مسابقات در شهرهای کرمان، شهرکرد و کرج می‌باشد. از 938 ورزشکار شرکت کننده در این مسابقات تعداد 170 نفر در رشته تکواندو، 507 نفر در رشته کاراته و 261 نفر در رشته جودو به رقابت پرداختند که از این تعداد 14 نفر دچار آسیب‌دیدگی شدند (تعداد کل آسیب‌ها 20 مورد است که در برخی افراد بیش از یک آسیب دیده شده است). یافته‌ها: بیشترین آسیب در رشته ورزشی کاراته مشاهده شد و در رشته جودو هیچگونه آسیبی دیده نشد. از بین آسیب‌های مشاهده شده نیز آسیب‌های خفیف نسج نرم بیشترین مورد را شامل می‌شد و آسیب‌ دندانی اصلاً مشاهده نشد. آسیب‌ها در 3 زمینه آسیب‌های دندانی، اسکلتال و بافت نرم مورد بررسی قرار گرفتند که شامل 4 مورد آسیب اسکلتال، 16 مورد آسیب بافت نرم بود و آسیب دندانی مشاهده نشد. آسیب‌های اسکلتال شامل: 2 مورد دررفتگی و 2 مورد شکستگی بود. آسیب‌های بافت نرم شامل: 11 مورد کوفتگی و کبودی و 3 مورد خراشیدگی و 2 مورد پارگی بود که 12 مورد آن در رشته کاراته و 4 مورد به رشته تکواندو مربوط است. نتیجه‌گیری: بطور عملی ریسک آسیب‌های فک و صورت در ورزش‌های رزمی پایین بوده و آسیب نسج نرم بیشترین مورد آسیب‌های مشاهده شده می‌باشد. در نهایت با توجه به مطالعه انجام شده به نظر می‌رسد بهتر است که ورزشکاران قبل از انجام مسابقات ورزشی حتماً توسط پزشک، معاینه دقیق و کامل شوند هم از نظر معاینات پزشکی و هم معاینات دندانپزشکی و در صورتی که سابقه آسیب‌ قبلی وجود دارد حتماً این آسیب قبل از انجام مسابقه ثبت شود. نتایج این تحقیق لزوم استفاده از وسایل محافظتی شامل گاردهای صورتی و دهانی و آموزش دقیق ورزشکاران در جهت اهمیت استفاده از این وسایل و نظارت دقیق بر انجام استفاده از وسایل محافظتی را مورد تاکید قرار داد.